Sesekali hati terusik, ape salahnye…itu tandanya die ‘hidup’ lg ;)

Penyakit tak dpt tido skali lg dtg. Bkn sy taktau sebabnye. Tau aje…ad bbrp prkara yg bmain di fikiran sy. Tentang saya dan masa depan. Tak dinafikan sy seorang yang agk beruntung. Nak kata ade segalanye pon tk jgk. Tp ad bbrp prkare yg sy pohon dariNya sy dpt. Terasa spt sy ‘didengari’-feel heard, feel cared. Mungkin bg sesetengah org prkar ni kecik aje tp pd sy bsr maknanya. Smkn bsgguh sy meminta dan permintaan tu dipenuhi, semakin sy rs sgt bmakna. Contohnye bl sy sgt2 pohon agr sy lulus JPJ test dgn skali harung je, alhamdulillah Dia dengar. Sy rs Dia memahami kesusahan dan kepayahan yg sy alami, sebelum dpt lesen dan semasa percubaan sy utk mndapatkan lesen. Seriously, hanya Dia yg memahami ape yg ada di hati sy. Sbb tk sume yg sy rs sy tunjuk kt org, tk sume yg sy rs sy luahkan. Tapi tk meluahkan tak bmakna sy tak merasainya, Cuma krn situasi dan keadaan yang mengekang sy. Contoh kedua apabila permohonan sy utk buat master di terima. Diterima masuk tu pon da buat sy rs in heaven, apatah lg kalau sy dpt masuk-ada kisah disebaliknya. Jap lg sy cerita.

Tak dinafikan sy dikelilingi kwn2 yg dr segi akademiknye sgt mmbanggakan. Sy mmg bangga dgn dorg. Cuma sesekali hati sy terusik, knp tdk aku pon mcm tu…? Dan krn itu sy merasa rendah diri. Dan kerana itu jgklah yg mendorong sy memohon untuk membuat master. Seringkali bl mrk bborak tntg pelajaran esp cgpa, sy mrase sgt tpinggir (ikhlas dr hati. Tk pnh sy citer kt sape2 pon). Saya ni anak terbuang, sesekali bl trse dr feel abandoned, saya jd sensitive. Da jd nature diri sy. Sy tk nak salahkan sesape tp hati sy kdg2 degil. Sy tetap akan salahkan die. Saya taknak mencemarkan blog sy ni dgn nm die. Cukuplah punishment yg sy dpt bl tpkse mengusung nm die ke mn shj sy pergi seumur hidup sy. Seboleh mungkin sy tak nak nm die ada di sisi sy. Saya berjanji dgn diri saya snr, utk master ni sy akan score pointer yg setinggi boleh. Sy tak merasa bangga dgn diri sy yg skrg sbb sy tk mencapai impian yg sy nak. Dulu sy ada jnji ng diri sy yg sy nk grad dgn 1st class honour. Tp mgkin sbb sy lpa janji yg sy buat 6taun dl mnybbkn sy tpakse grad dgn 2nd class upper shj…

Berbalik kpd cerita sy tk dpt tido…hmmm…sy tgh dilema antr 2. Cita2 dan tggjwb. Cita2 sy utk mgggm master degree, tgjwb sy utk melepaskan diri dr tgjwb ma sy. Dl sy pnh ckp kt ma: “ma jgn risau. Ni sem last org. tggl bbrp bln ni je lg ma kn bhabis duit utk org. lps ni tkde da, org lak yg tgg ma…” Jadi, bbrp bulan yg sy janjikan dgn ma sy da makin tiba. Lagi 2bulan 24 hr, genap umr sy 25. Dl sy pnh ckp, umr 25 sy tknak lg da bgantung kewangan ng ma sy. Sy rs cukuplah slm ni die dok tggg sy. Dr kecik smpi umr 24. Umr 25 sy nk bebas dari tgungan sesiapa. Mungkinkah trcapai?

So skrg sy sgt keliru. Nak smbg master dl ke keje dl? Lau smbg master dl, spe nk tgg utk 1st sem tuh sblm sy financially stable? Ma? Ase mcm da tk sggp da. Lau tk, takkan le die diam aje bl ank die ckp dpt wt master. Die mcm tau da die yg nk kn tgg sy nti. Pape pon, sy lom discuss secara detail dgn ma sbb tk jmp empat mata lg. sy msh di sini, uia. Mghabiskan ms2 terakhir sblm final exams dan grad. Pilihan yg sy ada hy 2:

1. If ma stuju utk sponsor sy dl, maka sy akn accept twrn tu dan dgn brt ht ke upm sbb tpkse gn duit ma lg.

2. Defer. Utk 1 sem dl sbb sy kn keje dl utk tgg pngajian sy nti. Or…mgkin 2sem. Itu da maximum. Lau defer lg alamatnye upm anto surat ‘bye-bye’ le kt sy. Huhu.

Entahle. Sume pon blaku tnpa dirancang sgt. Niat je ada. Skrg ni sy tgh di persimpangan. Lau ikut kt ma aritu, die prefer sy keje dl and yg penting kahwin. Sy lak prefer habis benda 1 harung je dl, mksd sy blaja. Then br keje and kawin. Sbnrnye, ada logiknye jgk cdngn ma sy tuh. Dr segi practicallity, sy rs cdgn ma sy lg bgus. Tp sy tkut if sy ikut, lps da lm keje sy da tkde ati nk smbg laja. Huhu. Lgpon lau smbg skrg, sy ada kawan. Niah dan mgkn jgk Ada. Dua2 kelantanese. Sng gak lau ad pape, tkdela keseorangan sgt kt tmpt br. Tkdela canggung sgt. Nak blaja pon b’smgt sket.

So, ini le pkare2 yg sy dok pkir tiap2 mlm. Smp tkle tdo. Sy kn wat istikharah. Sbb sy tk nk menyesal dlm ape je kptsn yg sy amik. Bsr kptsn ni. Sy tkleh wt sorg2. Sy p’likan Dia utk mmbimbing.

Sy rs tu je utk kali ni. Ad ms, ad crt…I’ll be back. ;)